2 December 2012, Eerste Provinciale
RFC Tilleur St. Gilles vs Stade Disonais 2-2
170 Toeschouwers
Een paar sfeermakers proberen er iets van te maken in de heerlijk troosteloze ambiance van een modderige voetbalwedstrijd op een gure decemberdag in de grauwe agglomeratie van Luik.
Mijn debuut in België's Provinciale reeksen vindt plaats bij Stade Buraufosse op een steenworp afstand van Sclessin. Ooit konden hier 24.000 mensen binnen, nu zijn deze kassaloketten overbodig geworden.
In een afgegraven heuvel liggen het veld en de tribunes uit 1960.
Bespeler Tilleur FC knikkerde in 1967 definitief uit de Eerste Klasse en zodoende bleef Buraufosse veilig verscholen voor de tentakels voor het Moderne Voetbal.
Aan beide lange zijden een overdekte tribune, eyecatcher is de op de heuvel gebouwde staantribune achter de goal.
Vanaf de straat al een mooie inkijk op de tribunes.
De ijzeren spoorbrug op de achtergrond in dezelfde kleuren als het stadion maakt het plaatje wel compleet.
Overdekte staanplaatsen op één lange zijde.
de entréé van het Stadion. RFC Tilleur Saint Gilles is de reïncarnatie van het midden jaren '90 door FC Luik opgeslokte Tilleur. Na de annexatie ging FC Luik hier tijdelijk spelen maar na hun vertrekt werd er gelukkig een nieuwe bespeler voor het prachtige stadion opgericht.
Geen fooi voor de toiletjuffrouw vandaag.
Er is wel meer achterstallig onderhoud.
Aan zo'n BBQ kunnen ze bij Weber een puntje zuigen.
Nog een prachtige glimp van de oude tribunes.
Eerst een drankje in de kantine achter het doel. Zo'n 60% van de toeschouwers zal hier heel de wedstrijd hun pintjes blijven drinken.
Ze hebben dan ook een schitterend uitzicht.
De wedstrijd op het zompige veld is begonnen.
Op de andere lange zijde wel stoeltjes en een boom.
Voor de kantine ook nog staanplaatsen.
Het beton van de staantribune is groener dan de planten die er bovenuit woekeren.
Na de kantine is dit de drukste tribune. De dakconstructie ziet eruit alsof het ook een spoorbrug had kunnen zijn.
De overkapte staantribune aan de overkant mag er ook wezen.
De kantine met op de achtergrond de dakpannen en de kerk van Saint Nicolas.
Het is niet echt druk op de lange zijde.
Twee trommels, één paar handbekkens, vier kelen en een luchtalarm zorgden voor de sfeer vandaag.
Al heeft voetbal in zo'n decor niet eens sfeer nodig. Stil is het al meer dan prima.
De staantribune is gesloten voor publiek.
Een prachtig Waals decor. Gelukkig schijnt de zon niet vandaag, dat zou afbreuk doen aan het plaatje.
Deze trap is ook niet meer in gebruik.
Deze mannen roepen 'Cinéma!' wanneer de spits van Stade Disonais een schwalbe maakt. We gaan rusten met 0-0.
Houten banken op de hoofdtribune.
De eerste van drie penalties betekend 1-0 voor Tilleur.
Via een niet afgesloten deur aan de achterkant van de overdekte staantribune kom ik op het groene pronkstuk terecht.
Het is spekglad op de zompige en scheefgezakte treden.
Penalty twee betekend 1-1.
Prachtig uitzicht van bovenaf.
In het gebouwtje achter de cornervlag bevinden zich de kleedkamers.
Het bos probeert de tribune ze verzwelgen.
Even later staat er 1-2 op het warempel elektrische scorebord. De reclameborden die erboven hingen zijn naar beneden gerot.
Probeer hier maar eens niet weg te dromen.
Het werd ook nog 2-2 en even onvriendelijk.
Behalve glad is de tribune ook aan alle kanten flink verzakt.
De doelman heeft de kuiten van Cancellara.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten